Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Χριστούγεννα στην Ωριά

  Φίλοι μου επικοινωνούμε και πάλι μετά από αρκετό καιρό περιμένοντας τον ερχομό της γιορτής των Χριστουγέννων... Η αφορμή, ήταν η κουβέντα με τον παππού μου, ο οποίος αναπολούσε τα Χριστούγεννα των παιδικών του χρόνων λέγοντας μου ιστορίες εκείνης της εποχής... Νιώθω λοιπόν την ανάγκη, να μοιραστώ μαζί σας τις ιστορίες αυτές... Οι πιο μεγάλοι φίλοι μας θα έχουν και αυτοί παρόμοιες αναμνήσεις.
  Ήταν λοιπόν τότε τα Χριστούγεννα μια μεγάλη γιορτή που παρόλη τη φτώχεια οι άνθρωποι την ζούσαν με μεγάλη χαρά και ξεγνοιασιά. Μπορεί να είχαν λιγότερα αλλά δεν υπήρχε άγχος. Από τις αρχές του Δεκέμβρη οι νοικοκυραίοι κανόνιζαν τα χοιροσφάγια. Σε κάθε γειτονιά μαζεύονταν οι γείτονες και έσφαζαν το γουρούνι για να φτιάξουν με αυτό παστό ,λουκάνικα και να τα αποθηκεύσουν στα κιούπια για τον χειμώνα. Δεν χρειαζόταν και πολύ να φουντώσει το γλέντι , αφού έψηναν τα μεζεδάκια τους και έπιναν το κρασί τους... Είναι αλήθεια ότι είχαν  αφορμές για γλέντι ,γιατί ο Δεκέμβρης έχει πολλές γιορτές.Όταν γιόρταζαν συγχωριανοί μαζεύονταν παρέες-παρέες και πήγαιναν να τους χαιρετίσουν. Εκεί μετά τα κεράσματα και τραγουδώντας με το στόμα χόρευαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες...
  Για τα παιδιά όμως η μεγάλη χαρά ήταν τα κάλαντα... Κάποια από αυτά είχαν προνοήσει φτιάχνοντας τύμπανα από δέρμα ζώου. Τις παραμονές των Χριστουγέννων, της πρωτοχρονιάς και των φώτων γύριζαν τα σπίτια ,τραγουδούσαν τα κάλαντα και έλεγαν ευχές. Οι νοικοκυρές με την σειρά τους τα φιλεύαν μελομακάρονα, σύκα και καρύδια αλλά και καμία δεκάρα όσοι είχαν τη δυνατότητα...
  Και έρχεται αναπόφευκτα,φίλοι μου, η σύγκριση με το σήμερα... Το χωριό μας έχει ερημώσει και μόνο 5-6 ηλικιωμένοι έχουν μείνει να θυμούνται και να αναπολούν εκείνες τις εποχές. Αναρωτιέμαι....Μήπως εμείς οι νεότεροι θα πρέπει να κάνουμε κάτι ώστε να γίνει το χωριό μας πιο εορταστικό εν όψει των Χριστουγέννων;